 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Парыж, Парыж! –
Пяюць у кабарэце.
Краса, гарыш
У ботах і ў бэрэце.
Хусьця няма,
Табе няма спакою.
Няўжо сама
Захоплена сабою?
Сьмяецца твар...
Сарваныя фіранкі:
Краса – тавар,
Пазорнае – за франкі.
Парыж, Парыж, –
Заходзяцца аркестры.
Каменны крыж
На сэрцы – у маэстры.
На скрыпцы смык
Гульліва піліць струны.
I бляск і шык
Зрываюць змрок чыгунны.
Краса – тавар,
Пазорнае – за франкі.
Сьмяецца твар
Аголенай вакханкі.
Усьмешка аж
У сківіцах скавыча,
Галоў віраж
Яна прынадна кліча.
Глядзяць усе –
Красуня ў зыркай пляме.
Жывой красе
Ня лёгка перад намі.
Блішчыць ня медзь,
А золата прыгожа.
Адно глядзець
Ня кожны сьветла можа
На прыгажосьць,
На чыстую натуру...
Дурная млосьць
Ідзе ад злога юру.
Парыж, Парыж, –
Пяецца ў кабарэце.
Краса – наўзвыш.
Вы нізка не бярэце.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
